Storytelling w pracy trenera

Czyli – jak posługiwać się perswazją narracyjną .

Perswazja, czyli w uproszczeniu sposoby oddziaływania na zmianę postaw, zawsze znajdowała się w centrum uwagi wielu grup zawodowych.

Umiejętność stosowania perswazji w pracy trenera wydaje się być jedną z kluczowych kompetencji, ponieważ sukces szkoleniowy to nie przeprowadzone wykłady i ćwiczenia, ale wdrożenie oraz umocnienie zaproponowanych i przećwiczonych rozwiązań.

Perswazja szkoleniowa opiera się – w uproszczeniu – na dwóch modelach.

Pierwszy to model retoryczny, oparty na logice i argumentacji, drugi to model narracyjny, oparty na mechanizmach emocjonalnych znanych z pierwotnej formy komunikacji – opowiadania historii.

Mechanizm zmiany postaw w modelu narracyjnym nie wymaga wyciągania wniosków z argumentów. Odbywa się na poziomie emocji, wyobraźni, przeżyć i doświadczeń. Nie wnikając zbyt głęboko w naturę psychologiczną modelu narracyjnego, podkreślę jego najważniejsze 5 cech, o których warto pamiętać.

1. Uniwersalność – co oznacza, że nie ma ograniczeń wiekowych, zawodowych czy ograniczeń wykształcenia do jego stosowania.
2. Zrozumiałość – co oznacza, że jest „łatwy” w odbiorze, ponieważ nie wymaga myślenia logicznego, analizowania i posiadania szczegółowej wiedzy.
3. Naturalność – co oznacza, że jako pierwotna forma komunikacji „tkwi” w nas od dziecka, nie wzbudza podejrzliwości i nie jest „sztuczna”.
4. Zaangażowanie – pozwala wejść w role bohaterów, opowieść „wciąga” swoją strukturą i możesz w niej być tym, kim chcesz.
5. Walory relaksacyjne – pozwala porządkować doświadczenia w oderwaniu od codzienności i nie wymaga angażowania dodatkowej energii – a wręcz przeciwnie.

Trener może wykorzystać elementy perswazji narracyjnej podczas prowadzenia wykładów, pisania scenariuszy symulacji i gier, prowadzenia prezentacji oraz modułu rozpoczynania, w którym trener i grupa przedstawiają się sobie nawzajem.

Na bazie założeń perswazji narracyjnej spopularyzowane zostały pojęcia – Storytelling i StorySelling.